Ballonnen

Zaterdag gingen Aline, Nienke, Chuck, Janoël en ik ballonnen uitdelen aan nietsvermoedende kindjes in de stad.
Het was zo leuk. Kindjes die je eerst doodsbang aankijken, waarna hun ouders zeggen: 'Toe maar!' en dan gaat het kindje glunderen. De ballon wordt van je aangepakt en dan komt de zin die er bij ieder kindje ingestampt wordt: 'Wat zeg je dan!?' 'Dankjewel.'

Ballonnetjesmensen. Aline mist op deze foto.

We probeerden ook een ballon aan een beveiligingsmannetje te geven, maar die kon alleen maar reageren met: 'Nee bedankt, ik ben allergisch voor rubber.' Wij liepen al dubbel liggend weg.

Ook liepen er twee Telegraafmensjes die er niet al te vrolijk meer uitzagen. Wij wilden hen heel vrolijk een ballon aanbieden, maar die sloegen zij niet al te vriendelijk af, waarop Chuck zéér verontwaardigd reageerde: 'NOU, DAN WIL IK OOK GEEN TELEGRAAF!'

Volgens mij hebben wij een heleboel mensen vrolijk gemaakt, wat mij dan ook weer vrolijk maakte. Volgende keer weer! :D